ၾကည္ျပာမေလးေရ........
ငါဟာ အေလနတ္ေတာေလးပါ...
ေလးနတ္ျခင္းေတြေပၚ
ကြ်ံက်သြားတဲ႔ အဇ်တၱေတြ
စုန္စုန္ျမွပ္ အေဝးဆုံးလမ္းေတြေပၚ
ခရီး ႏွင္းခဲ႔တယ္...
မွားတယ္ ဆုိတဲ႔ လမ္းေတြေပၚပဲ
ဇြတ္အတင္း တုိးတုိးခဲ႔တယ္
ငါဟာ အေလနတ္ေတာေလးပါ...။
ၾကည္ျပာမေလးေရ.........
ငါလို ေလသူအေပေတလူအတြက္
တေယာတလက္ မလိုဘူးကြဲ႕...
နူးညံ႕ျခင္းေတြထဲမွာ
ေပ်ာ္ဝင္သြားတဲ႔ ျမတ္နုိးမူ႔ေတြဟာ
ဘယ္ရသမ္နဲ႔မွ မညီေတာ႔ဘူး..
ငါ႔ရုိးရာနဲ႔ငါေနခဲ႔ေပမယ္႕
အေပေတဆန္တဲ႔ ငါဟာ ဂ်စ္ပစီေလးပါ...။
အေမ႔ရဲ႕ ဒုကၡအိုးကေလးေပါ႕...။
ၾကည္ျပာမေလးေရ...
ငါဟာ အရုိင္းစုိင္းေကာင္ေလးပါ...
ေႏြရႊက္ေတြလုိ စိမ္းစုိခ်င္ေပမယ္႕
ေၾကြေၾကြခဲ႔ရတယ္...
ပြင္႔ဖူးေဝခ်င္တဲ႔ အနာဂတ္
ေဆာင္းဦးႏွင္းျဖဴေတြထဲေတာင္
ေျပးပုန္းခြင္႔မရလုိက္ပါဘူး...
အမွဳိက္လုိေလနဲ႔လြင္႔..
ငါဟာ အရုိင္းစုိင္းျဖစ္ခဲ႔ရတယ္...။
ၾကည္ျပာမေလးေရ...
ငါဟာ ေလလြင္႔တဲ႔ငွက္တေကာင္ပါ...
ေကာင္းကင္ၾကီးဟာ
ငါ႔ရဲ႔ တည္ေနရာအမွတ္နဲ႔ေပါ႔..
ပ်ံရင္းသန္းရင္းနဲ႔ပဲ
ငါ႕အသုိက္အျမဳံနဲ႔ ေဝးခဲ႔တယ္..
ခုေတာ႔ ၾကဳံရာသစ္ပင္ဟာ
ငါ႔အတြက္ အိမ္လိုျဖစ္လို႕..။
လမ္းေပ်ာက္တဲ႔သားတေယာက္ရဲ႔
အိမ္ျပန္လမ္းကုိ ေမ်ွာ္ေနတဲ႔ အေမကုိ
အေဝးကပဲ ရွိခိုးခြင္႔ရေနတဲ႔
ေလလြင္႔ငွက္ေလးပါ...။
ၾကည္ျပာမေလးေရ...
ငါဟာ အသုံးမက်တဲ႔ေကာင္ပါ...
မင္းနဲ႔နီးမယ္ထင္တဲ႔ လမ္းေတြပဲ ေလ်ွာက္ခဲ႔ေပမယ္႕
ေက်ာ္ခုိင္းျခင္းအရပ္ေတြပဲ
ေျခဦးလည္႔လည္႔ေနမိတဲ႔ ငါ႔ေျခလွမ္းေတြကုိ
ငါကုိယ္တုိင္ ရင္နာမိတယ္...
ေနပါရေစ....
မေဝးခင္အခ်ိန္ထိေတာ႔ မင္းနားေနခ်င္မိတဲ႕
ငါ႔ရဲ႕ အသုံးမက်တဲ႔စိတ္ကူးေတြကုိ
အိမ္မတ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ဝင္ေပါင္းဖက္ေစခ်င္လို႕ပါ.
ငါဟာ အေလနတ္ေတာေလးပါ...
ေလးနတ္ျခင္းေတြေပၚ
ကြ်ံက်သြားတဲ႔ အဇ်တၱေတြ
စုန္စုန္ျမွပ္ အေဝးဆုံးလမ္းေတြေပၚ
ခရီး ႏွင္းခဲ႔တယ္...
မွားတယ္ ဆုိတဲ႔ လမ္းေတြေပၚပဲ
ဇြတ္အတင္း တုိးတုိးခဲ႔တယ္
ငါဟာ အေလနတ္ေတာေလးပါ...။
ၾကည္ျပာမေလးေရ.........
ငါလို ေလသူအေပေတလူအတြက္
တေယာတလက္ မလိုဘူးကြဲ႕...
နူးညံ႕ျခင္းေတြထဲမွာ
ေပ်ာ္ဝင္သြားတဲ႔ ျမတ္နုိးမူ႔ေတြဟာ
ဘယ္ရသမ္နဲ႔မွ မညီေတာ႔ဘူး..
ငါ႔ရုိးရာနဲ႔ငါေနခဲ႔ေပမယ္႕
အေပေတဆန္တဲ႔ ငါဟာ ဂ်စ္ပစီေလးပါ...။
အေမ႔ရဲ႕ ဒုကၡအိုးကေလးေပါ႕...။
ၾကည္ျပာမေလးေရ...
ငါဟာ အရုိင္းစုိင္းေကာင္ေလးပါ...
ေႏြရႊက္ေတြလုိ စိမ္းစုိခ်င္ေပမယ္႕
ေၾကြေၾကြခဲ႔ရတယ္...
ပြင္႔ဖူးေဝခ်င္တဲ႔ အနာဂတ္
ေဆာင္းဦးႏွင္းျဖဴေတြထဲေတာင္
ေျပးပုန္းခြင္႔မရလုိက္ပါဘူး...
အမွဳိက္လုိေလနဲ႔လြင္႔..
ငါဟာ အရုိင္းစုိင္းျဖစ္ခဲ႔ရတယ္...။
ၾကည္ျပာမေလးေရ...
ငါဟာ ေလလြင္႔တဲ႔ငွက္တေကာင္ပါ...
ေကာင္းကင္ၾကီးဟာ
ငါ႔ရဲ႔ တည္ေနရာအမွတ္နဲ႔ေပါ႔..
ပ်ံရင္းသန္းရင္းနဲ႔ပဲ
ငါ႕အသုိက္အျမဳံနဲ႔ ေဝးခဲ႔တယ္..
ခုေတာ႔ ၾကဳံရာသစ္ပင္ဟာ
ငါ႔အတြက္ အိမ္လိုျဖစ္လို႕..။
လမ္းေပ်ာက္တဲ႔သားတေယာက္ရဲ႔
အိမ္ျပန္လမ္းကုိ ေမ်ွာ္ေနတဲ႔ အေမကုိ
အေဝးကပဲ ရွိခိုးခြင္႔ရေနတဲ႔
ေလလြင္႔ငွက္ေလးပါ...။
ၾကည္ျပာမေလးေရ...
ငါဟာ အသုံးမက်တဲ႔ေကာင္ပါ...
မင္းနဲ႔နီးမယ္ထင္တဲ႔ လမ္းေတြပဲ ေလ်ွာက္ခဲ႔ေပမယ္႕
ေက်ာ္ခုိင္းျခင္းအရပ္ေတြပဲ
ေျခဦးလည္႔လည္႔ေနမိတဲ႔ ငါ႔ေျခလွမ္းေတြကုိ
ငါကုိယ္တုိင္ ရင္နာမိတယ္...
ေနပါရေစ....
မေဝးခင္အခ်ိန္ထိေတာ႔ မင္းနားေနခ်င္မိတဲ႕
ငါ႔ရဲ႕ အသုံးမက်တဲ႔စိတ္ကူးေတြကုိ
အိမ္မတ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ဝင္ေပါင္းဖက္ေစခ်င္လို႕ပါ.
ေျဖသိမ္႔စရာဆုိလို႕
ငါဟာ ကဗ်ာေတြနဲ႔
ညေတြညေတြမွာ...
ငါ႔စိတ္ကူးေတြ ေခ်ာ႔ေခ်ာ႔သိပ္ခဲ႔ရတယ္..။
ၾကည္ျပာမေလးေရ..
ငါဟာ ခရီးသြားတေယာက္ပါ...
ဘယ္အရပ္ဘယ္ဆီမသိတဲ႔
ခရီးသြားတေယာက္ပါ...
တစ္ဘဝစာလား....
သံသရာတစ္ခုစာလားမေျပာတတ္ပါဘူး..
ငါ႔ခရီးကေတာ႔ ေဝးလြန္းတယ္ထင္တယ္..။
လုံေလာက္မူ႔မရွိတဲ႔ ရိကၡာနဲ႔
ငါဟာ ခ်ဳိ႔ခ်ဳိ႔တဲ႕တဲ႕ ေကာင္ပါပဲ...။
ၾကည္ျပာမေလးေရ...
ငါဟာ အေရမရအဖက္မရေကာင္ပါ...
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ဝါးေခ်ျပီး
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ေထြးထုတ္လိုက္တဲ႔ ကြမ္းတယာလိုပါပဲ..
ေမ်ွာ္လင္႔ခ်တ္ေတြရစ္သုိင္းျပီးမွ
အိမ္မက္တုိင္းဟာ အမွန္တရားေတြအတုိင္း
မျဖစ္ခဲ႔ဘူး....။
ေနာက္ဆုံးေတာ႔....
ငါဟာ အားလုံးနဲ႔ေဝးရာလြင္႔စဥ္ရမယ္႕
လူအေပအေတေလးပါ...
က်န္ေနခဲ႔သူလား ၊နူတ္ဆတ္ထြက္ခြာသူလား...
မေတြးေတာ႔ပါဘူး
သခၤ ါရ နဲ႔ပဲ ငါ႔ကုိယ္ငါ လႊမ္းျခဳံရစ္သုိင္းလုိက္တယ္..
ဒါဟာ ငါ႔အတြက္အခုိက္အတန္႔
ျငိမ္းခ်မ္းမူ႔လည္း
ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နုိင္ပါလိမ္႔မယ္...
.ၾကည္ျပာမေလးရယ္...။
No comments:
Post a Comment