မ်က္လႊာ ႏွစ္ခု အပြင္႔မွာ အိပ္ယာ၀င္
မ်က္လႊာ ႏွစ္ခု အပြင္႔မွာပဲ အိပ္ယာထ
နံနက္ခင္းတိုင္းက ေျခာက္ေသြ႔မႈနဲ႔ ဖြင္႔
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေန႔ နဲ႔ ေန႔ မွားသြားတယ္ ...။
တရိပ္ရိပ္ မူးေ၀လာတဲ႔ အာရံုမွာ
သတိရမိတာက သူ႔မ်က္ႏွာ
ကုိယ္႔နဖူးကို ျပန္စမ္းေတာ႔
တစ္ရာ႔ တစ္ဆယ္႔ႏွစ္ ဒီဂရီက
ရိုးသားစြာ လက္မေထာင္တယ္ ...။
ကိုက္ခဲေနတဲ႔ ထံုက်င္မႈကုိ ဂရုမစိုက္ပါဘူး
ၾကည္႔ေနၾက အယ္လ္ဘမ္ေလးမွာ
စကားေတြေျပာျဖစ္တယ္
သတိရတယ္ ... ခ်စ္သူ ...။
စိ္တ္ေတြက လြတ္လပ္စြာ ေဖာက္ထြက္ၾက
ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အတိမ္အနက္မွာ ေပ်ာ္၀င္ၾက
ဒီလိုနဲ႔ ခ်စ္သူကုိ တစိမ္႔စိမ္႔ ထိုင္ၾကည္႔မိတယ္ ...။
ႏွာေခါင္း၀က ေသြးညီွနံ႕ သဲ႔သဲ႔ရတယ္
ဆည္းလည္းသံ သဲ႔သဲ႔လည္း ၾကားတယ္
ေခၚသံေတြလည္း ပဲ႕တင္ထပ္လို႔ ...
....................................................
အိပ္မက္ေတြ ဖရိုဖရဲနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ အခု အျပင္းဖ်ားေနတယ္ ...။
(ညလင္းအိမ္)
No comments:
Post a Comment