စကတည္းက
ၾကမ္းတမ္းတဲ့လမ္းမွန္း သိေပမဲ့
ၾကမ္းတမ္းတဲ့လမ္းမွန္း သိေပမဲ့
ဒီအထိေရာက္ေအာင္
ၾကိဳးစားျပီး
ၾကိဳးစားျပီး
(ငါ) ေလၽွာက္လွမ္းခဲ့တာပါ။
ငါတို႔ေလၽွာက္ခဲ့တဲ့ လမ္း
လည္ျပန္ လွည့္ၾကည့္စမ္းေတာ့
ခပ္ဝါးဝါးလို႔ ထင္ရေပမဲ့
ထင္ရွားေနဆဲ အတိတ္ေန႔ရက္ေတြ
ငါ့ရင္ထဲမွာ
(ခုထိ) ခပ္နက္နက္ စူးဝင္ဆဲပဲ။တကယ္ေတာ့ ...
မင္းေရွ႕မွာ ငါက်ခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္ထက္
မင္းေနာက္ကြယ္မွာ
က်ခဲ့ရတဲ့ မ်က္ရည္ေတြက
ပိုမ်ားပါတယ္။
မင္းစြပ္စြဲသလို
ငါက မာယာမ်ားတဲ့သူပဲ
ထားပါေတာ့ ...။
ဒါေပမဲ့ မင္းဘယ္ေတာ့မွ မသိႏိုင္တဲ့
အမွန္တရားေတြအတြက္
ငါဟန္ေဆာင္ေနခဲ့တာ
မင္းကို မနာက်င္ေစခ်င္လို႔ပါ။
ငါက ေမတၱာငတ္ခဲ့တဲ့သူ
ကိုယ္က အရင္ေပးမွ ရတယ္ဆိုတဲ့
ေမတၱာတရားကို
ငါဘယ္ေလာက္ေပးေပး
နားလည္မႈေတြ ပိုပိုေဝးလာတာ
ငါကပဲ ေမတၱာတရားနဲ႔
မထိုက္တန္ခဲ့လို႔လား။
ယံုၾကည္မယ္ဆို
မင္းကို ေျပာျပခ်င္တယ္။
ငါဘယ္ေလာက္ပဲ ဟန္ေဆာင္ခဲ့ပါေစ
မင္းအေပၚမွာေတာ့
ငါ ႐ုိးသားခဲ့ပါတယ္။
တစ္ခုပဲ ...
(ေတာင္းဆိုခြင့္ရွိမယ္ဆို)
ရင္ထဲက ဒဏ္ရာေတြ မက်က္ေသးသေရြ႕
မင္းေရွ႕မွာ ငါ ဆက္ျပီး
ဟန္ေဆာင္ျပံဳးေနပါရေစ။
ျမဝတီေဇာ္
No comments:
Post a Comment