ဒႆရင္ထဲကခ်စ္ခ်င္းတရားကုိ
မဖတ္တတ္တဲ့ငါ့မ်က္လံုးေတြ
ေနခင္းေၾကာင္ေတာင္ မွတ္တုိင္ေတြမွားခဲ့တယ္။
မာယာလွလွေလးေတြနဲ႔ ခ်စ္ဆံုးတဲ့လား
တမာေလာက္ေတာင္ မခ်ိဳဆိမ့္နုိင္ဘူး
ကာရံေလာက္နဲ႔ေတာ့ ကဗ်ာမျဖစ္ဘူးေနာ္။
မ်က္နွာဖံုးမခၽြတ္သမွ်ေတာ့ ငါ့အခ်စ္ကတရားမွ်တမွာမဟုတ္သလုိ
လြမ္းျပရံုနဲ႔ အငမ္းမရဖက္တြယ္တတ္တဲ့ အခ်စ္ရူူးေတာ့မဟုတ္ခဲ့ဘူး
မူပုိတယ္ဆုိတာေလာက္နဲ႔စာမဖြ႔ဲခ်င္စမ္းပါနဲ႔ေတာ့။
ေနာင္တဆုိတာ ငါ့ရာဇ၀င္မွာ ေရးေရးေတာင္မရွိတဲ့
မာနေတြနဲ႔ထုဆစ္ထားျပီးသား
တယုတယမဟုတ္ရင္ေတာ့ ျပဳသမွ်ကုိေရစက္ခ်ပစ္လိုက္မွာ
ေနာင္သံသရာထိေအာင္။
ေျမလူးေပမဲ့ ရနံ႔ထူးေအာင္ေတာ့ ငါရူးသြပ္အံုးမွာပါ
ခေရဘ၀ေျမခရေပမဲ့ သံသယ ကမၻာကုိေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွဒူးမေထာက္ဘူး။
ဗလာက်င္းတဲ့ ရင္ခြင္တစ္စံုကုိျမႈပ္နွံရင္း
အရာအားလံုးကုိမဲ့ျပံဳးေလးနဲ႔ နႈတ္ဆက္ဖို႔
အားအျပည့္ထည့္ထားျပီးသား
ေနသာသလုိေနခဲ့လုိက္ပါ
ေ၀ဒနာကုိအေျဖမရွာပါနဲ႔ေတာ့
ျပန္တစ္ရာမကနာမွာစုိးတာပါ။
bye.....ဆိုတာ နႈတ္ဆက္ျခင္းေနာ္။
No comments:
Post a Comment