ငါ့နာမည္ “မုိးဇက္”တဲ့
ကမၻာေက်ာ္ ဂီတပညာရွင္မဟုတ္
မုိးကုိဇက္ႀကိဳးတပ္သူလည္းမဟုတ္
လူေတြထဲက လူ
ကိုယ့္မ်က္ရည္နဲ႔ကုိ မုိးမိေနတဲ့သူ...
ငါဟာ “ဒီမြန္း”
ကဖ်က္ကယက္ေတာ့မလုပ္ အပ်က္ပ်က္နဲ႔ေသြးထြက္
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြသိပ္ေပါတဲ့ နတ္ဆုိးေပါ့...
ငါ့အခန္းထဲၾကည့္စမ္း
အစိမ္းရင့္ေရာင္ မ်က္ႏွာက်က္ေအာက္မွာ
တြန္႔ေၾကေနတဲ့ အသဲအပိုင္းအစေတြ
အစအဆုံးမရွိတဲ့ ဖြာလန္ႀကဲကဗ်ာေတြ
ပန္းႏုေရာင္အတိတ္ကုိ ထုပ္သိမ္းထားတဲ့
ဒုိင္ယာရီႏြမ္းႏြမ္းေတြနဲ႔ လြမ္းေငြ႕ေငြ႕ရစ္သိုင္း
စုိထုိင္းေနတုန္းပဲ...
ငါေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပြင့္က
ဓါးတစ္လက္လုိ ထက္ရွခဲ့ရင္ေတာ့
ခြင့္လႊတ္...ေကာင္မေလး
နင္ေပးတဲ့ဒဏ္ရာေတြ
စာရြက္ေပၚ ႀကဲပက္႐ုံေလးသက္သက္ပါ
အမုန္းတဲ့လား....စုိးစဥ္းမွမပြင့္ခဲ့ပါဘူးကြာ
ငါဟာ နင့္အတြက္
အခ်စ္တစ္ခုသာပြင့္တဲ့ “သီးသန္႔သစ္ပင္”ပါ
နင့္အၿပဳံးတစ္ခ်က္နဲ႔တင္
ပန္းေတြ ပင္လုံးၫႊတ္ေနခဲ့တာပါ
နင္ခ်ဳိးဖ်က္ခဲ့တဲ့ အကိုင္းအလက္ေတြမွာေတာင္
ငါ့အခ်စ္ေတြ ပါခဲ့ေသးတယ္ ေသြးစက္လက္နဲ႔ေလ...
နင္ခုတ္ထစ္တဲ့ေန႔ရက္ေတြမွာ လည္စင္းရင္း
ငါ့ဘ၀ရစ္သမ္ေတြ ေစာင္းႀကိဳးျပတ္ခဲ့ရတာပါ....
ငါ ႐ႈံးခဲ့ပါတယ္....ငါ မမုန္းခဲ့ပါဘူး....ေကာင္မေလး...
ငါ့ ရင္မွာရြာတဲ့မုိးကုိ စာရြက္ေပၚရြာခ်႐ုံေလး
ကဗ်ာေရးခဲ့တာပါကြာ.....။ ။
♥ မုိးဇက္ဒီမြန္း ♥
No comments:
Post a Comment