ျမင္ေနရတဲ့ ျမက္ခင္းေတြဟာ
အရင္လို မစိမ္းျမေတာ့ဘူး
ေတြ႕ေနရတဲ့ ကန္ေရေတြဟာ
အရင္လို မၾကည္လင္ေတာ့ဘူး
တိုက္ခတ္တဲ့ ေလညင္းေတြဟာ
အရင္လို မေအးျမေတာ့ဘူး။
သူ မပါတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြဟာ
ၾကည့္ေလသမွ် အက်ည္းတန္တယ္
သူ မရွိတဲ့ ညေနခင္းတိုင္းဟာ
ပူေလာင္လြန္းလွတယ္
တစ္ေန႕ျပန္လာမယ္ဆိုစကားနဲ႕
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့ သူ႕စကားသံက
ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်
အလြမ္းေတြနဲ႕ ေနသားတက်ဘဝကိုေပးတယ္
ဒီေန႕လည္း သူမလာျပန္ဘူးထင္ပါရဲ႕။
အခ်ိန္တန္ အိမ္ျပန္ရေတာ့မယ္
ဒီအေတြးက ႏွိပ္စက္
ႏႈတ္မဆက္ခ်င္တဲ့လက္က ခုံတန္းကေလးကို လက္ျပတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လိုက္ဦးမယ္..သူ႕ကို ဆက္ေစာင့္ေပးပါ။
ရည္ေဝ(ကမာၻငယ္ေလး)
No comments:
Post a Comment