“လြမ္းႀကိဳး႐ိႈက္သံ”...

ေကာင္မေလး…
ငါအရမ္းလြမ္းေနတာ သိလား
ငါ့ရင္ဘတ္နားကပ္ နားေထာင္ၾကည့္ရင္
သဲ့သဲ့ေလးၾကားရလိမ့္မယ္
အဲဒါ…လြမ္းႀကိဳး႐ိႈက္သံေလ
ညညဆုိ နင့္အတြက္ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ဖူးတဲ့ကဗ်ာေတြ
တစ္ခါျပန္ဖတ္တုိင္း မ်က္၀န္းမွာ မုိးေတြညိဳတယ္
မုိးေရစုိစုိနဲ႔ ထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့
ကမ္းနဖူးေပၚက အလင္းတုိင္ထိုင္ခုံေလးရယ္
လြမ္းမိတုိင္း သတိရတယ္
အဲဒီမွာ…မွာတမ္းေတြ ေခၽြခဲ့ဖူးတယ္ေလ…
နင္ ထြက္သြားရာ ရက္ကတည္းက
ငါ့တစ္ေန႔တာရစ္သမ္ ယြင္းပ်က္ခဲ့တယ္
မနက္မနက္ဆုိ အသံစာစာနဲ႔
လင္းတတ္တဲ့ လမင္းငယ္
မျမင္ရတာ ၾကာလွေပါ့…
ေနညိဳရင္လည္း အရင္လုိ
ငါ…ေကာ္ဖီမေသာက္ေတာ့
အလြမ္းေတြကုိ ပလိန္းႀကီးေမာ့ေသာက္
စိတ္ေတြေတာင္ ခါးေတာက္ကုန္ေပါ့…
ခုလည္း…အေတြးထဲ နင္စုိးေနလုိ႔
အိပ္ရာေပၚမွာလူးလိမ့္
လြမ္းစိတ္ေလး ေျဖသိမ့္တုန္း
ျခင္ေထာင္အမုိးကႀကိဳးစေလး
ငါ့ပါးေပၚ ျဖာအက်မွာ နင့္ဆံပင္အမွတ္နဲ႔
ေယာင္နမ္းမိေသးတယ္…ေကာင္မေလးရယ္…
နင္ဆုိ…ဟုိးးးးးးးး အေ၀းမွာ
တုိးတုိးေလး ငုိေနမလား……
တိတ္တိတ္ေလး ႐ိႈက္ေနမလား……
ငါ့ရင္လြမ္းႀကိဳး႐ိႈက္သံေတြၾကားရင္သာ
နင္ ျမန္ျမန္ေလးျပန္ခဲ့ပါ
ငါ…ရင္ဖြင့္လုိ႔ ၿပဳံးၿပဳံးေလး ႀကိဳေနမယ္ေနာ္……။

                                        ♥ မိုးဇက္ဒီမြန္း ♥