ႏွင္းဆီနီ တစ္ပြင့္နဲ႕ အစ
ဘဝမွာ က်ိန္စာ ရလိမ့္မယ္လို႔
ငါ.... မေတြးခဲ့ မိဘူး ခိုင္...............။
ငါ ေပးခဲ့တဲ့ ပန္းကေလး
နင္ စြန္႔ပစ္ျပီး ထြက္ေျပးသြားတာ
အနာဂတ္မွာ ငါတို႔ေဝးဖို႔
နိမိတ္ေတြ ေပးခဲ့တာလားပဲလား ခိုင္............။
ဂုဏ္ဓနကို တန္ဖိုးထားတဲ့
နင့္ မိသားစုရဲ႕ ႀကားမွာ
ငါ့ သံေယာဇဥ္ေတြမ်ား
က်ဆံုးသြားဖို႔ ေကာင္းခဲ့တာ..............။
ရင္ထဲက စကားေတြကို ျမိဳသိပ္
နင့္အနားက တိတ္တဆိတ္ ထြက္ရင္း
(၅) ႏွစ္ဆိုတဲ့ ကာလအတြင္းမွာ
အရာရာ ေျပာင္းလဲသြားႀကေပမယ့္
မေျပာင္းလဲတဲ့ အရာတစ္ခုက
နင့္ကို သတိရမွဳေတြပဲ ခိုင္.............။
အေတြးေတြထဲကို နင္ဝင္လာတိုင္း
ငါ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႏွင္ထုတ္ခဲ့တယ္
အိပ္မက္ေတြထဲကို နင္ဝင္လာတိုင္း
ငါ အခါခါ လန္႔ႏိုးခဲ့တယ္
မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ အသိက
ငါ့ ႏွလံုးသားကို ဒဏ္ရာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ရေစခဲ့ျပီေပါ့.............။
အိပ္မက္နဲ႕ ညက
သဘာဝလို႔ ေျပာႀကရင္
ငါ ဆိုတဲ့ ဘဝကလည္း
က်ိန္စာေတြ သင့္ေနအံုး မွာပဲလား ခိုင္..................။
သံသရာရဲ႕ ဘဝတစ္ေကြ႕
ငါတို႔ ျပန္ဆံု ေတြ႕ႀကရင္
သူစိမ္းေတြလို ေနႏိုင္ဖို႔ အေရး
ငါ............
ခြန္အားသစ္တို႔ ေမြးရအံုးမယ္ ခိုင္................။
ညီညီ ( ျမန္ေအာင္ )
No comments:
Post a Comment