တစ္ခါတေလ
ဝမ္းနည္းမူ႔ေတြကုိမ်ဳိသိပ္ျပီး
အံၾကိတ္ျပဳံးလုိက္ရတာလည္း
တကယ္အရသာရွိတယ္..
အရာအားလုံးနဲ႔ေတြ႔ဆုံျခင္းအတြက္
ဝမ္းမသာေတာ႔ဘူးကြယ္။
နူတ္ဆတ္လမ္းခြဲေက်ာခုိင္းျခင္း
အားလုံးအတြက္လည္း
ငါဝမ္းမနည္းေတာ႔ဘူး...။
ျဖစ္နုိင္ရင္..ငါ႔အမုန္းမီးေတြ
ေဟာဒီကမၻာတစ္ခုလုံး မီးဟုန္းဟုန္းနဲ႔
ေတာက္ေလာင္ကြ်မ္းပစ္လုိက္ခ်င္တာ
အခ်စ္ကငါ႔တံခါးကုိေခါက္ဝင္လာတယ္
သူနဲ႔အတူဝင္လာတဲ႔ေလသရမ္းေၾကာင္႔
ဘဝရဲ႕အဓိပၸာယ္တစ္ခ်ဳိ႔
ျပတင္းေပါက္ကေန လႊင္႔စင္ဝဲပါသြားတယ္..။
အျပင္ကမၻာမွာေလလြင္႔
ေႏြမွာ ေၾကြသြားတဲ႔
ငါဟာ ေႏြရႊက္ေၾကြလုိပါပဲ..။
ေလာင္ျမိွတ္ျခင္းရဲ႔ အဆုံးသက္
ငါသာ ျပာက်ခဲ႔တယ္...
ဘယ္ေလာက္ ..
ရင္နာဖို႕ေကာင္းလုိက္သလဲ...။
ေမာင္သစၥာ
No comments:
Post a Comment